بذر

دانه یا بذر گل به بخشی از گیاهان در کشاورزی و باغبانی گفته می‌شود که می‌تواند به تکثیر و تولیدمثل آن گیاه منجر شود.

در کشاورزی به هر بخش از گیاه که بتواند نسل دیگری از همان گیاه را تولید کند بذر می‌گویند.

بذر یک رابطهٔ زنده بین والدین و نتاج بوده و عامل اصلی انتشار گیاه از یک محیط به محیط دیگر می‌باشد که سبب تداوم نسل‌ها می‌شود. از نظر بیولوژیکی بذر تخمک رسیده و بارور است که قابلیت رشد و تبدیل به یک گیاه کامل را دارد،

اما از نظر کشاورزی و زراعت بذر مفهوم وسیع تری دارد. بذر از نظر زراعت یک میوهٔ خشک و ناشکوفا است که می‌تواند دارای یک، دو یا چند تخمک باشد.

از بذور دارای یک تخمک به بذر غلات، بذوری که دارای دو تخمک هستند به بذر هویج و طوق و بذوری که دارای چند تخمک (پلی ژرم) به بذر چغندر قند می‌توان اشاره کرد.

بذور از نظر خصوصیات فیزیکی مانند رنگ، شکل، اندازه و خصوصیات بیوشیمیایی و فیزیولوژیکی دارای تنوع بسیار زیادی هستند . گیاهان توسط حشرات یا باد گرده افشانی کرده و تولید بذر می کنند.