بذر انگور فرنگی سیاه

توضیحات

بذر انگور فرنگی سیاه

Blackcurrant

روش کاشت بذر  :

توجه : بهترین و مناسب ترین خاک برای جوانه زنی بذرها به خصوص بذر گیاهان خاص و کمیاب ترکیبی از پیت ماس و خاک کوکوپیت است چون این خاک رطوبت را برای جوانه زدن بذرها به خوبی در خود نگه میدارد.

ترکیب خاک برای کاشت بذر انواع گیاهان f1 و خاص و کمیاب : ( ۳۰ درصد کوکوپیت + ۵۰ درصد پیت ماس + ۲۰ درصد پرلیت) البته از کوکوپیت خالی هم میتوانید استفاده کنید اما رشد بذرها خیلی به کندی و ضعیف صورت میگیرد برای تامین مواد مغذی جوانه ها بهتر است مقداری پیت ماس و یا اگر پیت ماس نداشتین از مقداری کود دامی یا ورمی کومپوست استفاده نمائید.

ابتدا باید خزانه ای آماده کنید تا بذرها در آن کاشته شوند و هیچوقت بذرها را مستقیم در گلدان اصلی نکارید.

برای خزانه گرفتن گلدانی با دهنه بزرگ اما ارتفاع کم تهیه کنید و درون آن خاکی که ترکیب نموده اید را بریزید و آبیاری کنید تا خاک خوب خیس شود چون بعداز پاشیدن بذرها نمیتوانید خوب آبیاری کنید حالا بذرها را به فاصله 2 الی 3 سانتیمتر بر روی خاک بپاشید ، لایه خیلی نازکی از خاک ترکیبی که درست کردین را روی بذرها بریزید مقدار ریختن خاک بر روی بذرها به اندازه بذر شما بستگی اگر بذرها ریز باشند مثل بذر حسن یوسف باید لایه خیلی نازکی بر روی بذرها بریزید و کاملا روی بذر را نپوشانید چون بذرهای ریز زود پوسیده میشوند و اگر بذرها متوسط هستند حدود نیم سانت و اگر بذرها بزرگ هستند با توجه به اندازه بذر باید خاک طوری باشد که خاک روی بذر را خوب بپوشاند.

حالا مجدد به آن آب بدهید اگر بذرها ریز هستند آب اسپره کنید چون آبیاری به غیر از اسپره کردن باعث جابجایی بذرها میشود. او اگر بذرها درشت هستند به آرامی آب بدهید.

سپس روی گلدان نایلون فریزر بکشید به طوری که هوا خارج نشود این کار باعث حفظ رطوبت و گرما میشود که عمل جوانه زنی به راحتی صورت میگیرد.

وقتی جوانه ها از خاک بیرون زدند نایلون را از روی گلدان بردارید و وقتی چهار یا شش برگ در آوردن آنها را از خزانه در بیاورد و در زمین یا گلدان اصلی با خاکی غنی به صورت جدا گانه بکارید.

دمای مناسب برای جوانه زنی اکثر بذرها 18 الی 25 درجه میباشد .

انگور سیاه فرنگی:

انگور سیاه فرنگی با نام انگلیسی Ribes و نام علمی Ribes nigrum از خانواده  Glissulariaceae، انگوری دانه ریز با شاخه های قهوه ای رنگ و برگهای پنجه ای شکل، معطر و به رنگ سبز تیره است که در جنگلهای اروپایی به وفور یافت میشود و به صورت تجاری کشت و پرورش داده میشود. گلهای آن سفید مایل به سبز است که در بهار شکوفا میشود. میوه های آن سیاه رنگ میباشد که در اواسط تابستان میرسند.

تکثیر:

تکثیر این گیاه به سه روش صورت میگیرد:

1. قلمه زنی: میتوان از این گیاه در شهریور ماه قلمه های خشبی و نیمه خشبی تهیه نمود. قبل از کشت در خزانه بهتر است در هورمون ریشه زایی قرار گیرد و بعد در خزانه در محیطی مرطوب، روشن و به دور از نور مستقیم خورشید کشت نمود. بستر کشت نباید خشک شود.
2. خوابانیدن: این روش ارقامی از انگور سیاه فرنگی استفاده میشود که دانه های درشتی دارد.
3. کاشت با یذر

توجه برای کاشت بذرهای گونه های خاص گیاهان حتما از خاک کوکوپیت استفاده کنید چون این خاک رطوبت را به خوبی در خود حفظ کرده و جوانه زنی بذر ها راحت تر صورت میگیرد بعداز اینکه جوانه ها مقداری بزرگتر شدند آنها را به خاکی با مواد مغذی مناسب همان گیاه انتقال بدهید چون خاک کوکوپیت مواد غذایی در خود ندارد .

نیازهای محیطی:

بهترین شرایط آب و هوایی برای رشد آن، آب و هوای معتدل و مرطوب است اما نباید رطوبت زیاد باشد یا به عبارتی شرجی باشد زیرا باعث بیماری های قارچی مانند سفیدک میگردد. همچنین باید توجه داشت که سرمای دیررس بهاره یک خطر جدی برای آن است که باردهی را به شدت کاهش می یابد و به گیاه آسیب می زند. از نظر خاک، میتواند در انواع خاکها رشد کند اما بهترین رشد آن در خاک غنی و حاصلخیز و با زهکش مناسب است.

خواص:

• این میوه غنی از ویتامین‌های B، A، C قندها و مواد معدنی است که باعث تقویت سیستم ایمنی بدن شده و برای سیستم عصبی هم مفید است.
• ادرار آور است و باعث دفع اسیداوریک میگردد.
• در درمان فشار خون،اختلال گردش خون در زنان یائسه و گرفتگی عروق مفید است.
• برای درمان یرقان و تورم کبد توصیه میشود.
• دمنوش برگ و سرشاخه ها، ادرار آور است و تعرق بدن را زیاد میکند.
• دم نوش فوق، برای درمان روماتیسم و تسکین درد مفصلها بسیار موثر است.
• این میوه از آنجایی که فعالیت غده آدرنال را تنظیم میکمد، در درمان آلرژی مثل آسم مفید است.