بذر میوه پستانکی

توضیحات

بذر میوه پستانکی Solanum mammosum

روش کاشت بذر  :

توجه : بهترین و مناسب ترین خاک برای جوانه زنی بذرها به خصوص بذر گیاهان خاص و کمیاب ترکیبی از پیت ماس و خاک کوکوپیت است چون این خاک رطوبت را برای جوانه زدن بذرها به خوبی در خود نگه میدارد.

ترکیب خاک برای کاشت بذر انواع گیاهان f1 و خاص و کمیاب : ( ۳۰ درصد کوکوپیت + ۵۰ درصد پیت ماس + ۲۰ درصد پرلیت) البته از کوکوپیت خالی هم میتوانید استفاده کنید اما رشد بذرها خیلی به کندی و ضعیف صورت میگیرد برای تامین مواد مغذی جوانه ها بهتر است مقداری پیت ماس و یا اگر پیت ماس نداشتین از مقداری کود دامی یا ورمی کومپوست استفاده نمائید.

ابتدا باید خزانه ای آماده کنید تا بذرها در آن کاشته شوند و هیچوقت بذرها را مستقیم در گلدان اصلی نکارید.

برای خزانه گرفتن گلدانی با دهنه بزرگ اما ارتفاع کم تهیه کنید و درون آن خاکی که ترکیب نموده اید را بریزید و آبیاری کنید تا خاک خوب خیس شود چون بعداز پاشیدن بذرها نمیتوانید خوب آبیاری کنید حالا بذرها را به فاصله 2 الی 3 سانتیمتر بر روی خاک بپاشید ، لایه خیلی نازکی از خاک ترکیبی که درست کردین را روی بذرها بریزید مقدار ریختن خاک بر روی بذرها به اندازه بذر شما بستگی اگر بذرها ریز باشند مثل بذر حسن یوسف باید لایه خیلی نازکی بر روی بذرها بریزید و کاملا روی بذر را نپوشانید چون بذرهای ریز زود پوسیده میشوند و اگر بذرها متوسط هستند حدود نیم سانت و اگر بذرها بزرگ هستند با توجه به اندازه بذر باید خاک طوری باشد که خاک روی بذر را خوب بپوشاند.

حالا مجدد به آن آب بدهید اگر بذرها ریز هستند آب اسپره کنید چون آبیاری به غیر از اسپره کردن باعث جابجایی بذرها میشود. او اگر بذرها درشت هستند به آرامی آب بدهید.

سپس روی گلدان نایلون فریزر بکشید به طوری که هوا خارج نشود این کار باعث حفظ رطوبت و گرما میشود که عمل جوانه زنی به راحتی صورت میگیرد.

وقتی جوانه ها از خاک بیرون زدند نایلون را از روی گلدان بردارید و وقتی چهار یا شش برگ در آوردن آنها را از خزانه در بیاورد و در زمین یا گلدان اصلی با خاکی غنی به صورت جدا گانه بکارید.

دمای مناسب برای جوانه زنی اکثر بذرها 18 الی 25 درجه میباشد .

معرفی میوه پستانکی:

میوه پستانکی با نام انگلیسی nipplefruit, titty fruit, cow’s udder و نام علمی Solanum mammosum از خانواده Solanaceae ، گیاهی است درختی یا درختچه ای بومی آمریکای جنوبی که به دلیل شکل خاص میوه ها، علاوه بر جنبه خوراکی، جنبه تزیینی هم دارد و در محوطه ها و باغچه ها کشت می گردد. میوه های این گیاه حالت پستانک داشته و به رنگ زرد رنگ هستند. برگها آن طویل، تخم مرغی شکل و دارای کرک در هر دو سمت برگ است. گلهای آن به صورت دسته های چندتایی، یک گل آذین را تشکیل می دهد. جام گل بنفش و براق است. باید توجه داشت که تمام قسمتهای گیاه سمی است و در حین استفاده و مدیریت آن این نکته باید لحاظ شود.

تکثیر:

روشهای تکثیر این گیاه عبارتند از:

1. قلمه ساقه علفی
2. کشت بذر در خزانه قبل از آخرین یخبندان
3. کشت مستقیم در زمین اصلی بعد از آخرین یخبندان

برای کشت با بذر ابتدا باید اجازه داد که میوه کامل برسد. سپس دانه های داخل میوه را خارج کرده و شست وشو داده تا قسمت گوشتی آن کاملا جدا شود. سپس اجازه می دهند که بذر کاملا خشک شود و بعد اقدام به کشت آن می نمایند.

نیازهای محیطی:

این گیاه به آفتاب کامل، خاک مرطوب با زهکش مناسب را ترجیح می دهد. از نظر آبیاری به آبیاری منظم نیاز دارد ولی باید توجه داشت که آب ایستادگی رخ ندهد زیرا ریشه میپوسد و گیاه از بین می رود.

کاربردها:

• در برخی کشورهای برای زخم پای ورزشکاران در جریان شکار استفاده می شود.
• برای تولید مواد شوینده استفاده می شود.
• در برخی کشورها از شاخ و برگ و گلهای آن برای حلقه های گل در جشنهای مذهبی استفاده می شود.
• به دلیل ظاهر زیبای این درخت، در فضای سبز به عنوان گیاه زینتی کشت می گردد.

لطفا مطالب منصوری گل را با ذکر منبع منتشر فرمایید .