نهال گوجه سبز

توضیحات

نهال گوجه سبز

معرفی گوجه سبز:

گوجه سبز با نام انگلیسی Greengage و نام علمی  Prunus domestica subsp.Italica var.claudiana از خانواده Rosaceae ، درختی  خزان پذیر است از ارقام آلوی اروپایی، میوه ای گوشتی، آبدار و با هسته ای سفت در مرکز است که پوستی نازک هم دارد. رنگ میوه در اوایل رسیدن سبز  بوده و در این زمان ترش مزه است بعد کمی زرد می شود و اگر بیشتر روی درخت بماند تقریبا قرمز خواهد شد و در این مرحله ترشی کمتری دارد. گلهای این درخت سفید است که در بهار، قبل از پیدایش برگها، شکوفا می شوند.

تکثیر:

1. کشت با هسته: در این روش ابتدا میوه باید بر روی درخت برسد. بعد هسته از میوه جدا میشوند تا بقایای میوه کاملا حذف شود. پس از آن هسته ها را در محلی خشک و خنک قرار می دهند تا کاملا خشک شود. بعد باید سه ماه در خاک اره در دمای 5درجه سانتیگراد قرار گیرد تا نیاز سرمایی آن رفع شود و سپس در بستری مناسب، گرم، روشن و به دور از نور مستقیم خورشید کشت می کنند.
2. پیوند زدن: این روش مرسوم ترین روش تکثیر این درخت بوده و در این روش اواخر بهار یا اوایل تابستان که درخت در مرحله پوست انداختن میباشد پیوندک گرفته می شود و بر روی پایه قرار می گیرد. پیوندک باید از درختی تهیه شود که باردهی زیاد دارد و کیفیت میوه آن هم مناسب است. پایه ای که انتخاب می شود، باید متناسب با شرایط خاک باشد. معمولا از درخت گوجه سبز حاصل از تکثیر با هسته به عنوان پایه استفاده می کنند. از درختان دیگر هم میتوان استفاده کرد مثل بادادم، زردآلو و… که بسته به شرایط خاک دارد.

آبیاری:

در اوایل کشت نهال که گیاه جوان است باید آبیاری منظم و عمیق باشد تا هم گیاه خشک نشود و هم سیستم ریشه ای آن عمیق شود تا وقتی گیاه بالغ شده بتواند آب را از اعماق جذب کند و به خشکی مقاوم شود پس گیاه بالغ نیاز آبی کمی دارد اما باز هم باید توجه داشت که خشکی رخ ندهد به ویژه در زمان رسیدن میوه چون میوه چروک و کوچک می شود. البته غرقابی هم نباید اتفاق بیافتد زیرا باعث خفگی ریشه در اثر کمبود اکسیژن و پوسیدگی آن و درنتیجه آسیب به گیاه می شود.

خاک:

این درخت هر نوع خاکی را می تواند تحمل کند به شرط آنکه زهکش آن مناسب باشد چون به آب ایستادگی حساس است. در کل خاک غنی و حاصلخیز با زهکش مناسب بهترین خاک برای رشد آن است.

دما:

گوجه سبز بومی مناطق معتدل سرد است و سرما را می تواند تحمل کند و برای گلدهی و تولید میوه باید نیاز سرمایی آن رفع شود. همچنین دماهای بالا را هم می تواند تحمل کند و اگر گرما خیلی زیاد شد در صورتی که آبیاری منظم باشد و خشکی رخ ندهد می تواند به رشد ادامه دهد.

نور:

این درخت نباید در سایه باشد چون باروری آن کم می شود در کل به منطقه ای با نور مستقیم و کامل نیاز دارد.

خواص:

• این میوه برای بهبود طعم دهان مناسب است.
• میوه ای مسهل است و برای افرادی که یبوست دارند مفید است.
• این میوه چون باعث تعادل بین اسید و بازی خون می شود پس حالت اسیدی بدن را رفع می کند.
• این میوه از پیری سلولها جلوگیری میکند پس برای شادابی پوست مفید است.
• عملکرد روده و معده را تنظیم میکند.
• گوجه سبز سرشار از اسید آسکوربیک است که برای درمان نقرس توصیه می گردد.
• در درمان تومورها، شب کوری، روماتیسمو رفع کم خونی بسیار مفید است.
• این میوه دیواره رگها را نرم می کند درنتیجه از گرفتگی و تصلب شرائین جلوگیری کرده پس باعث سلامت قلب می شود.
• ادرار آور است و درنتیجه باعث بهبود عملکرد کلیه ها می گردد.
• این میوه سبب آرامش اعصاب می‌گردد و از آن می‌توان برای تحریک مغز و تسریع قدرت یادگیری و فعالیت‌های مغزی استفاده نمود.
• وجود اسید بنزوئیک در گوجه سبز باعث شده است که این میوه خاصیت ضد میکروبی، ضد قارچی و ضد باکتریایی داشته باشد.
• گوجه سبز فشار خون و چربی خون را کاهش داده و رسوبات را از خون دفع می کند.
• اگر برگهای آن در سرکه جوشانده و بعد مصرف شود برای درمان کرمهای حلقوی روده اثر بخش است.